Van: Robert Lentelink > <robertlentelink@gmail.com>
Datum: Maandag, 12-10-2015. 14.14 uur
Onderwerp: Dank jullie wel
Aan: Management Blof <info@blof.nl>
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Dag heren,
Ik ben geen uitgesproken van jullie repertoire. Ik sta niet elk
optreden vooraan. En hoewel Holiday in Spain met The Counting Crows wel één van
mijn all-time favorieten is heb ik niet al jullie cd's. En toch voel ik nu de
onbedwingbare drang om jullie te bedanken. Niet voor dat geweldige optreden van
vorige week (dat zal er ongetwijfeld zijn geweest) of voor dat te gekke moment
op Concert at Sea afgelopen zomer. Nee, ik wil jullie bedanken voor één
specifiek liedje.
Afgelopen zomer hebben mijn vrouw en ik de moeilijkste periode in ons
leven meegemaakt. Na 21 weken en 3 dagen is onze prachtige zoon Lennon geboren.
Helaas was het Lennon en ons niet gegeven om lang van elkaar te mogen genieten.
1 Minuut hebben we welgeteld gekregen. Daarna moesten we afscheid nemen van
onze kleine man. Al gebied de eerlijkheid te zeggen dat wij wisten dat dit ging
gebeuren en was die ene minuut eigenlijk een onverwacht cadeautje.
Waarschijnlijk hebben jullie nu wel in de gaten over welk liedje ik het
heb. In de uren na de geboorte en de dagen daarna hebben we genoten, gehuild,
gelachen, bewonderd en zijn we trots geweest, verdrietig, boos, blij en ging
ons gevoel alle kanten op. We hebben alles wel zo'n beetje op foto vastgelegd.
Dit moesten we zelf doen omdat de bestaande stichtingen die dit o, zo
belangrijke werk niet bij ons wilden of konden uitvoeren i.v.m. het feit dat
Lennon voor 24 weken zwangerschap werd geboren. Beetje cru voor ons, maar goed.
Wij zijn oplossingsgericht en dus namen wij zelf de camera ter hand. Bijgestaan
door familie.
Op de dag van de crematie zag ik 's avonds op Facebook het berichtje
van een bevriende verloskundige over Stichting Still. Een stichting die zich
ook inzet om ouders een herinnering te geven wanneer de natuur ze een beetje in
de steek laat. Deze geweldige mensen maken kosteloos voor ouders een
fotoreportage van hun "stil geboren" kind. En deze stichting houdt
zich niet aan "de 24 weken regel". Super, maar 5 dagen te laat voor
ons. 5 dagen! Pfff, zuur. Net zoals ik de behoefte voelde om jullie te mailen
heb ik de drijvende kracht achter Stichting Still ook gemaild, om haar te
vertellen hoe enorm belangrijk haar werk is, ook al konden wij er geen gebruik
van maken. En ook om te vertellen dat wij een financiële bijdrage willen
leveren. Want één opname kost 80 euro. Geld dat met sponsoren en giften bij
elkaar gebracht moet worden.
Binnen 24 uur had ik een mail terug, met een medeleven en het aanbod dat Stichting Still onze foto's wel wil bewerken en zo toch iets wil bijdragen aan het verlichten van ons verdriet. Wij schoten vol. Dat er mensen zijn die zo, zonder ons te kennen, zo meeleven.
Binnen 24 uur had ik een mail terug, met een medeleven en het aanbod dat Stichting Still onze foto's wel wil bewerken en zo toch iets wil bijdragen aan het verlichten van ons verdriet. Wij schoten vol. Dat er mensen zijn die zo, zonder ons te kennen, zo meeleven.
In de dagen daarna hebben we de mooiste foto’s van onze zoon
en ons naar Stichting Still gestuurd. Na een paar lange weken (zoiets duurt als
ouders zijnde altijd te lang) zat er in onze mailbox een serie foto’s die
schitterend bewerkt waren. Juweeltjes, al zeg ik het zelf.
Maar dat niet alleen. Er zat ook een filmpje in. Onze foto’s op muziek. Jullie raden het al. Onze Lennon op “zo mooi, zo mooi”. En net toen ik dacht er weer een beetje bovenop te zijn schoot ik als een klein kind helemaal vol. De foto’s kende ik wel, maar dat liedje. Elke noot was raak en de combinatie met de foto’s was overweldigend. Jullie hebben elk woord precies goed op muziek gezet. Het is gewoon ons verhaal, alsof het voor ons geschreven is. Dat is het natuurlijk niet, dat snap ik ook wel.
Maar dat niet alleen. Er zat ook een filmpje in. Onze foto’s op muziek. Jullie raden het al. Onze Lennon op “zo mooi, zo mooi”. En net toen ik dacht er weer een beetje bovenop te zijn schoot ik als een klein kind helemaal vol. De foto’s kende ik wel, maar dat liedje. Elke noot was raak en de combinatie met de foto’s was overweldigend. Jullie hebben elk woord precies goed op muziek gezet. Het is gewoon ons verhaal, alsof het voor ons geschreven is. Dat is het natuurlijk niet, dat snap ik ook wel.
Maar ik wil jullie wel bedanken, want zonder dat jullie er
misschien erg in hebben, hebben mijn vrouw en ik enorm veel steun aan dit lied.
Evenals aan de bewerkte foto’s trouwens. Mocht ik iets voor jullie kunnen
doen…. Graag. De financiële bijdrage die ik Stichting Still ga geven hebben
jullie denk ik niet nodig (hoor het wel als het anders is), maar als er verder
iets is. Mochten jullie nog iets willen of kunnen doen voor Stichting Still (ze
kunnen heel veel publiciteit gebruiken m.b.t. benodigde sponsoring, hint hint)
dan zou dat wel heel erg gaaf zijn. Maar dat is niet de reden dat ik jullie
mail. Ik mail jullie om jullie te bedanken. Dus bij deze
Dank jullie wel!!!
Met vriendelijke groet,
Robert Lentelink
<a href="http://www.bloglovin.com/blog/13271139/?claim=5bjbfuad4jm">Follow my blog with Bloglovin</a>
Geen opmerkingen:
Een reactie posten