Kuddedier

Ik krijg een bril! Een gewone bril. Heb ik zulke slechte ogen dan? Nee helemaal niet, sterker nog, ik onderscheid een merel en een ekster op 3 kilometer afstand nog van elkaar. Zonder een enkel probleem. Maar waarom dan een bril? Ik vind dat gewoon leuk. Niet meer en niet minder. Ik heb dat altijd al leuk gevonden, maar op een of andere manier heb ik me toch altijd tegen laten houden. Maar nu dus niet meer. Met dank aan een collega die de kloten wel heeft om te dragen wat hij wil. Ik weet ook bij voorbaat al dat ik heel veel commentaar ga krijgen, maar zie je mij boeien? Juist! Een bril dus.
Nu heb ik de laatste tijd sowieso wel meer en meer de neiging om te doen wat ik wil en door te pakken, getuige de tattoo die op 2 mei op mijn kuit geplaatst wordt. "You only live once" zullen we maar zeggen.

Bovenstaande (persoonlijke) vraagstukken (doe ik het, of doe ik het niet....?) zette mij aan het denken. Zijn wij als simpele zielen nu kuddedieren of niet. Een ieder die de dappere beslissing neemt om te doen wat hij of zijn wil zal het hardnekkig ontkennen, maar ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat als je bij de ingang van de huishoudbeurs zou gaan staan je toch stellig anders zou beweren. Ik ben er nog niet over uit. Aan de ene kant loop ik mooi met de massa mee, en aan de andere kant denk ik dat ik zo recalcitrant als Marilyn Manson ben.

Ik wil me onderscheiden. En heus niet om op te vallen, al doet zo'n bril anders vermoeden. Dat snap ik ook heus wel. Nee, ik wil me onderscheiden om toch maar een beetje buiten die kudde te gaan lopen. Mijn eigen pad te vinden. En soms heb je een individuele actie nodig om jezelf te bevestigen dat je buiten die kudde aan het lopen bent. Ik wil me ook onderscheiden als mens. "Wees zelf de verandering die je in de wereld wilt zien" -Gandhi-. Deze spreuk hangt bij ons in het trappengat, en elke ochtend als ik naar beneden loop, wijst meneer Mahatma mij even fijntjes op deze wijze levensles. En Gandhi had al in de gaten dat je alleen met je eigen individuele actie een stapje buiten de kudde doet. Ik weet alleen nog niet of ik wel wil dat -volgens Ghandi- de kudde dan ook achter mij aan komt.

Aan de andere kant is het ook wel juist lekker om je in de kudde te begeven. Kijk maar eens rond op Koninginnedag (of is het al Koningdag?) of bij een EK / WK voetbal. Ik doe ook mee in de massa en ik maak me net zo schuldig aan dat massagedrag. Hypocriet? Ja misschien wel. Maar ja, ik ben er dan ook nog niet over uit of ik een kuddedier ben of niet. Laten we het er op houden dat dat mijn zoektocht is. E'n ding is wel zeker. Ik zet liever een onnodig bril op mijn neus dan dat ik ooit naar de huishoudbeurs moet. Kuddedier of niet...

@Talentelink

To blog or not to blog

Begin ik wel een blog of begin ik geen blog. Zitten de mensen wel te wachten op mijn hersenspinsels of is er dan echt sprake van een overkill van "Talentelink" op het internet? Kan ik überhaupt wel een beetje leuk schrijven? Ja, want dat is dan natuurlijk wel een criterium. Het moet wel een beetje met een knipoog allemaal.
En waarom wil ik eigenlijk bloggen? Is de drang om mijn gedachten de wereld in te knallen groter dan mijn bescheidenheid? Ik weet het niet. En toch betrap ik mijzelf erop dat ik al tikkend mijn toestenbord zinloos geweld aandoe.

Goed het besluit is dus genomen. To blog it is. Elke dag? Hemeltjelief, alsjeblieft niet. Elke week? Misschien..., maar misschien ook niet. Met enige regelmaat dat is het streven. En waar moet het dan over gaan? Tja, daar ben ik zelf ook nog niet over uit. Kan van alles zijn, maar ik gok erop dat ik me niet bezig zal gaan houden met de nieuwe Blond Amsterdam collectie of de laatste ontwikkelingen in GTST. Maar buiten dat sluit ik niets uit.
En of het altijd teksten zijn. Geen idee. Misschien knal ik er wel een keer een foto of een liedje in, of doe ik heel gek en ga ik dichten. Dat laatste is overigens niet heel waarschijnlijk, maar laten we eens niets uitsluiten.

Het begin is er. Het einde ook al, maar dat ligt hopelijk een heel eind voor ons uit. Mocht je me nou spuugzat zijn, kijk dan niet. Lijkt me het fijnst voor iedereen. Mocht je nou de onbedwingelijke drang hebben om nog eens vaker op mijn weblog te kijken, wees welkom, geef kritiek, geef ideeën doe wat je wilt, maar wat je ook doet, doe het oprecht. Probeer ik dat ook te doen.

@Talentelink